Rijmrij #1
Zoals je misschien wel (of niet) gezien hebt, zijn er gedichtjes die langzaam hun plek vinden in hun nieuwe huispagina genaamd ‘Rijmpjes’. Het is misschien ook wel ietwat ironisch dat ik niet enorm veel gebruik maak van rijm, maar het maakt in ieder geval duidelijk dat je daar gedichtjes en proza kunt vinden.
Welkom bij Rijmrij #1 bestaande uit de bovenstaande 3 gedichten, waar ik iets meer over ga vertellen.
Date
Ach, liefhebber van mijn stem en mijn woorden, zolang ze maar fluisterend gegeven worden. Toen was ik nog zo goed in dingen ver weg stoppen, en mezelf wegcijferen. Maar met een dronken telefoontje en de mededeling dat ik het heerlijke roddelonderwerp was van zijn vrienden op een negatieve manier, knapte de hoop van dit gedicht vrij snel. Ze hebben overigens geen woord met me gewisseld, en de mensen die dat wel hebben gedaan, waren meer dan tevreden zover ik me kan heugen. Maar ja, mijn oranje broekpakje viel niet in de smaak, en mijn aanwezigheid ook niet, ik was toch niet stil genoeg, niet leuk genoeg, niet liefelijk genoeg, niet…genoeg.
Feestvarken
Dit gedicht sluit aan bij een blog dat op het moment van schrijven, nog geplaatst moet worden. (Inmiddels staat deze online, lees hem hier!) Zulke rauwe woorden waar ik niet op kan wachten om ze te plaatsen, zelfs al is het met een traan. Juist daarom. Ik heb me zo vaak niet gewenst gevoeld, ik ben zo vaak niet gewenst geweest, ik ben zo vaak blind geweest, heb zo vaak zo veel van mezelf gegeven terwijl een ander alleen leefde voor de sensatie van mijn onwel zijn. Dit is een kleine ode. Een kleine ode aan een grote bom die ontplofte en de eerste stap zou zijn naar ontdekken wie ik wil houden, en wie niet.
Door
Ik zat vandaag voor het eerst in een lange tijd op Facebook. 4 jaar geleden, luidde de letters boven dit gedicht. Toen was het nog vers, nu ben ik het aan het verwerken en afbreken. Soms verbaas ik me over de duidelijke gevoelens in mijn gedichten, en hoe ik ze gerelativeerd heb tot ze niks meer betekenden in de context van mijn ratio. Ik lees zulke slimme dingen, en ben er met mijn domme koppie toch ingetrapt. Keer op keer op keer. Maar ik dacht dat het liefde was.
Kus van de
